zespół napędowy
Encyklopedia PWN
elektr. urządzenie przeznaczone do wykonywania czynności łączeniowych w obwodach elektrycznych.
manewrowość samolotu, zwrotność samolotu,
zdolność do szybkiej zmiany prędkości, wysokości i kierunku lotu (zmiany położenia w przestrzeni);
maszyna młyńska do rozdrabniania ziarna na mąkę, kaszę, śrutę;
nadwozie samonośne, nadwozie samoniosące,
nadwozie samochodu bez ramy, które — oprócz zadań ochronnych — przejmuje wszystkie obciążenia wynikające z eksploatacji;
każdy, z wyjątkiem elektr. napęd silnikowy (np. spalinowy, parowy) lub napęd akumulatorowy, który wykorzystuje energię napiętej sprężyny, podniesionego ciężarka lub energię zgromadzoną w wirującej masie, lub napęd, w którym część pośrednicząca w przenoszeniu energii mech. jest mechanizmem (np. napęd łańcuchowy, pasowy), także zespół napędowy, w którym źródłem energii jest jakiekolwiek urządzenie, a nie organizm żywy.
angielski mechanik, wynalazca tłokowej maszyny parowej.
